Cerddi Ffiaidd

Mae Roald Dahl wedi tynnu ei bensil hud o’i gas pensiliau, wedi ei miniogi, ac wedi rhoi swyn ar bapur yn ei ffordd unigryw ei hun unwaith eto. Yma, mae’r awdur penigamp yn troi sawl stori boblogaidd ben i waered, a throi cymeriadau diniwed i fod yn ‘ddiawliaid’ mewn croen. Diolch i ddawn addasu Gwynne Williams, mae’r cerddi ffiaidd hyn yn gweithio hefyd yn Gymraeg a phob gair yn gwneud ei waith cystal â geiriau Roald Dahl ei hun.



Wrth ddarllen am hanes Sinderela, y Tri Mochyn Bach, Nia Ben Aur a'r Hugan Fach Goch, feddylion ni erioed mor wahanol allai’r straeon hyn fod petaen nhw'n magu tipyn o ddiawlineb ac wmff. Wyt ti’n barod am sioc?



Bydd pob blaidd yn crynu yn ei sgidiau wrth ddarllen hanes yr Hugan Fach Goch. Dyma lodes gyfrwys ar y naw, ac un beryg wrth ddal gwn! Dydi Nia Ben Aur ddim yn angel o bell ffordd, a dydi Sinderela ddim am fodloni ar ryw lipryn o dywysog dwy a dime. Dyma gyfrol sy'n chwa o awyr iach ac yn un sy'n ysgiwio'r storïau hud a lledrith cyfarwydd.



Mae Roald Dahl, a Gwynne Williams yn ei dro, wedi gafael yn y cymeriadau hyn gerfydd eu diniweidrwydd ac wedi eu hysgwyd nes eu bod yn gymeriadau gwerth eu halen. Wedi'r cyfan, mae yna elfen o ddiawlineb ym mhob un ohonon ni, on'd oes? ~Llinos Griffin @ www.gwales.com