Milionêrs

Mae pob un ohonon ni, ar ryw dro neu'i gilydd, wedi ystyried beth fydden ni’n ei wneud petaen ni'n ennill y loteri.Sut fydden ni’n gwario’r arian? A fydden ni’n rhannu peth ohono gydag eraill ac os felly – faint?



Yn achos Wendi Jones mae’r freuddwyd yn dod yn wir. Mae’n ennill £9.1 miliwn ac mae ei byd hi a’i theulu yn newid dros nos. Does bellach ddim raid iddyn nhw ddewis rhwng talu biliau neu fwyta; mae nhw’n symud i dŷ moethus, yn sefydlu busnes, ac yn gallu gwario’r hyn a fynnan nhw ar ddillad, ceir a gwyliau. Ond buan iawn daw’r ystrydeb yn wir – dyw arian ddim yn prynu hapusrwydd. Mae byd Wendi’n dechrau dadfeilio, a dyw’r arian ddim yn ddigon i lenwi’r tyllau yn eu bywyd.



Y prif fwynhad wrth ddarllen y nofel hon yw’r ddeialog fachog a dawn wirioneddol yr awdur i arsylwi ar ffyrdd pobl o siarad ac ymddwyn. Mae’r ysgrifennu’n fyrlymus ac yn llawn hiwmor, hyd yn oed pan mae pethau’n mynd o chwith ac mae Wendi’n gorfod ailystyried beth sy’n bwysig iddi.



A’r hiwmor yma sy’n gwneud Wendi yn gymeriad mor hoffus. Hi yw’r un sy’n cadw ei phen drwy’r holl ffolineb, a phan ddaw trafferthion i’w rhan rydyn ni’n parhau i uniaethu â hi ac yn ei chefnogi. Mae ‘na lawer iawn yn digwydd i Wendi yn ystod y nofel; rydyn ni’n chwerthin a chrio gyda hi, ac yn gobeithio y daw tro ar fyd ac y bydd yna ddiweddglo hapus.



Mae yna themâu chick lit cryf i’r nofel, gan gynnwys y diweddglo a’i elfen ffantasïol, ac mae’n weddol amlwg o’r dechrau sut y bydd rhai elfennau o’r stori yn datblygu. Ond does dim ots am hynny; mae’n bleser i’w darllen. Os ydych chi’n hedfan dramor am ychydig o heulwen yr haf yma cadwch y nofel hon ar gyfer y gwely wrth y pwll nofio. Os nad ydych chi’n dianc i’r haul darllenwch hi 'ta beth – mae'n ddihangfa go iawn. ~Cerian Arianrhod @ www.gwales.com