Cyfres Whap!: Eira Mân, Eira Mawr

‘Sedre! Eich plant . . . eich plant chi!’



Geiriau a lefarwyd ugain mlynedd yn ôl ond sy’n parhau i daflu cysgod ar dref arfordirol Aberllechi a’i thrigolion. Mae hon yn nofel arswydus a medrus sy’n dangos bod canlyniad i bob gweithred a bod y canlyniadau hynny weithiau’n gallu bod yn ddychrynllyd. Prin y byddai Anna, Marc ac Ows Bach wedi meddwl y byddai’r daith adref o’r dafarn un noswyl Nadolig o eira yn newid eu bywydau am byth.



Adroddir yr hanes yma drwy lygaid nifer o drigolion Aberllechi. Un peth sydd yn eu cysylltu â’i gilydd yw’r ffaith eu bod oll yn cael eu heffeithio gan rywbeth neu rywun sydd yn eu dychryn. Mae gan rai o’r cymeriadau hyn fwy o atebion na’i gilydd, ac fel darllenwyr, cawn ein tywys trwy eu profiadau ofnus er mwyn i ninnau wybod beth sy’n llechu yn y cysgodion.



Byddai galw hon yn nofel ysbryd neu arswyd yn unig yn gwneud cam â hi; mae hon yn nofel seicolegol gelfydd sy’n dangos effaith gweithredoedd a’r euogrwydd a ddaw yn eu sgil. Mae Eira Mân, Eira Mawr yn difyrru ac yn gafael yn y darllenydd wrth ei ddychryn ar yr un pryd. Anodd iawn oedd rhoi’r nofel i lawr wrth i mi gael fy nhaflu’n ddyfnach i ddigwyddiadau un gaeaf yn Aberllechi. Yn sicr, mae hon yn chwip o nofel a fyddai’n apelio at oedolion yn ogystal ag arddegwyr hŷn.



O ganlyniad i iaith ffraeth y nofel ynghyd â rhai agweddau o’r cynnwys, byddwn yn awgrymu mai nofel ar gyfer plant hŷn yw hon ac nid i rai CA3/12+. Oherwydd ei lleoliad daearyddol, mae elfen dafodieithol y ddeialog yn gryf iawn a bydd angen gafael dda ar yr iaith er mwyn gwerthfawrogi’r nofel yn llawn. Serch hynny, mae hon yn nofel dreiddgar a chelfydd a fyddai’n apelio at bawb sy’n mwynhau cyffro a thensiwn. Cofiwch chi efallai nad yw’n nofel i’w darllen ar noson dywyll ar eich pen eich hun! ~Sioned Mair Jones @ www.gwales.com