Cyfres y Melanai: Efa

Y nofel gyntaf mewn trioleg ar gyfer yr arddegau cynnar. Mae Efa yn ddarpar frenhines gwlad Melania ond mae hi'n gyndyn i ddilyn yr hen draddodiadau, gan gynnwys lladd ei mam, y frenhines, ar ei phen-blwydd yn 16 oed. Yn y stori, dilynwn Efa yn brwydro yn erbyn ei thynged ei hun. ~Publisher: Y Lolfa

Mae’r nofel fer hon yn dilyn bywyd brenhines sy’n dod i delerau gyda’i gobeithion wrth iddi dyfu’n ddynes ifanc. Mae’r iaith a ddefnyddir drwy’r gyfrol yn peri i’r darllenydd gydymdeimlo â’r siwrnai emosiynol sy’n wynebu’r frenhines Efa. Mae Bethan Gwanas yn defnyddio perthynas y prif gymeriad, Efa, â’i ffrindiau i ddangos datblygiad cymeriad wrth i’r nofel fynd rhagddi ac wrth i sefyllfa Efa a’i ffrindiau fynd yn fwy bregus.



Dwi’n hoff o’r ffordd y mae’r nofel wedi’i gosod mewn cyfnod anarferol, sydd yn sioc i’r darllenydd wrth i’r cymeriadau ddatblygu. Mae’r cyfnod, a beirniadaeth y cymeriadau o’n cenhedlaeth ni, yn codi cwestiynau ynglŷn â’r modd yr ydyn ni’n trin y Ddaear a’r bywyd gwyllt sydd o'n cwmpas.



Mae Bethan Gwanas wedi llwyddo i ysgrifennu nofel sydd â menywod pwerus yn ganolbwynt iddi, peth anarferol mewn nofelau Cymraeg, yn enwedig y rheini sy’n canolbwyntio ar frwydro a rhamant. Mae’r nofel yn normaleiddio menywod cryf a’u sgiliau brwydro ac rwy’n tybio y bydd iddi apêl arbennig i ferched ifanc yn eu harddegau. Mae fel pe bai’n rymusol i ferched yn gyffredinol.



Er fy mod yn teimlo bod y nofel wedi’i hanelu at rai iau na mi (sef at rai yn eu harddegau), ces gymaint o fwynhad fel y bu i mi ei rhoi i ffrind arall a gafodd yr un mwynhad â minnau.



Mae elfennau mor annisgwyl ac anghyffredin i’r nofel fel y bûm yn meddwl am y stori yn hir ar ôl ei gorffen. Gan i ddiwedd y nofel orffen mor sydyn rwyf wir yn gobeithio mai'r gyntaf mewn cyfres yw hon. Rwy’n ysu i wybod mwy am y cymeriadau a beth ddaw o Melania, ei bradychwyr a’r rheini sydd yn ei rheoli. ~Alaw Glesni-Griffiths @ www.gwales.com